Bennie’s verzamelbakken deel 27

print

Het heeft een hele tijd geduurd alvorens ik weer een verzamelbak aan jullie voorstel. De verzamelbak die je hier ziet, heeft bij mij nummer 14.

Het was de tijd dat ik nog maar pas in de HO-modelautowereld vertoefde. Deze hobby was voortgekomen uit mijn modelspoorbaan waarop op een gegeven moment het aantal modelauto’s dusdanig toenam dat er weinig plaats meer was voor iets anders. Ik denk dat menigeen dit herkent.

Midden jaren tachtig begon bij mij de HO-modelautohobby serieuze vormen aan te nemen. Tja, en wanneer ik dan nu verzamelbak 14 zie, wanneer zou ik die dan gevuld hebben?

Een leidraad kunnen seriemodellen van een modelautofabrikant zijn. In deze verzamelbak staan vier modellen die niet om- of verbouwd zijn. Een ervan is de Volvo met silo-oplegger “Peine”. Dit model heb ik gekozen om uit te zoeken in welk jaar ik deze verzamelbak gevuld heb. Een hulpmiddel om het verschijningsjaar van een modelauto te herleiden is voor mij de website SMDb (www.s-mdb.com). Als ik de gegevens van het betreffende model invoer, komt 1989 als verschijningsjaar naar voren. Dat is alweer 32 jaar geleden!

Voor mijn zoektocht had ik overigens ook de Mercedes-Benz SK’88 met rongenoplegger “Paule” uit de onderste rij kunnen nemen. Ook hier geeft SMDb van aan dat deze in 1989 is verschenen. De anders opties zijn de Mercedes-Benz NG met laadkraan en de DAF 95 “Wormser”.

 

Scania LBS141 “Börje Jönsson”

Tegenwoordig zijn modelauto’s naar voorbeeld van de Zweedse firma Börje Jönsson” populair onder de modeltruckliefhebbers. Een Zweedse modelautohandelaar heeft onlangs een serie moderne Scania’s naar Börje Jönsson voorbeeld bij Herpa laten maken en deze waren binnen een mum van tijd uitverkocht. Wilde je eind jaren tachtig een modelauto naar Börje Jönsson voorbeeld in je verzameling hebben, dan moest je deze zelf maken. Decals van DMC konden daarbij behulpzaam zijn.

De hier afgebeelde Scania is ontstaan uit diverse Herpa en Albedo onderdelen. Hier en daar is wat aangepast in de vorm van een extra dieseltank, een aangepaste ophanging van het reservewiel, een lichtbak en een dakrek. Eenmaal samengesteld is het model gelakt in groen en zilvergrijs. Bij het lakken is er wat fout gegaan, want de spatborden onder de cabine hadden ook groen moeten zijn en de het vierkante groene vlak op de grille ontbreekt ook. Waarschijnlijk ben ik voor het lakken van deze Scania uitgegaan van een foto van een Scania 142 die bij de decalset was bijverpakt en dan kan de kleurkeuze bij een ouder Scania type wel eens wat anders uitvallen. In 1989 hadden we nog geen internet waar je zo even een voorbeeldfoto kunt Googelen.

In 2020 heb ik nog eens een Scania LBS141 naar voorbeeld van Börje Jönsson nagebouwd en hierin heb ik wel alle details naar voorbeeld in aangebracht. Leve het internet!

Het zal je opvallen dat bij de in 1989 gebouwde Scania een van de spiegels ontbreekt. Dit zal bij een van de verhuizingen van deze verzamelbakken gebeurd zijn. Deze verzamelbak heeft namelijk eerst in Bemmel gehangen, daarna is deze verhuisd naar Haalderen om vervolgens later uiteindelijk toch weer op hetzelfde adres in Bemmel terecht te komen. Binnenkort gaan de verzamelbakken weer op reis naar een tijdelijke opslag, daar er verbouwd gaat worden. Elke verhuizing is niet goed voor de modelauto’s, maar soms kan het niet anders.

Krupp Mustang “Kieslaster”

Kieslaster is een mooie Duitse term waarvoor in het Nederlands eigenlijk geen passende vertaling is. Grindvrachtwagens zou de letterlijke vertaling zijn. In tegenstelling tot Nederland reden er in Duitsland enorm veel van deze kiepwagens met aanhanger. In Nederland koos men eerder voor een kiepoplegger wanneer er wat meer vervoerd moest worden dan wat er op een reguliere kiepwagen paste. Duitse Kieslaster bestonden in de regel uit een twee-as kiepwagen met een drie-as aanhanger zodat ze met het maximale GVW van 38 ton konden rijden.

Mijn Kieslaster is ontstaan uit een Krupp Mustang chassis-cabine van Brekina gecombineerd met een kiepbak en aanhanger uit een bouwkit van Kibri. Natuurlijk heeft alles een passende kleur gekregen. Ook is een driehoek op de cabine aangebracht. Hieraan was tot in de jaren zestig een vrachtwagen met aanhanger te herkennen.

 

Mercedes-Benz NG silocombinatie “Spitzer”

Wat voor de Kieslaster gold, zo ging de voorkeur voor het vervoer van los-gestorte veevoeders bij onze oosterburen ook wat anders dan in Nederland. In Nederland werd vaak gekozen voor het vervoer met zogenaamde vijzelwagens die vaak zonder aanhanger op weg gingen. Grotere hoeveelheden veevoer werden en worden nog steeds met silo-opleggers vervoerd. Onze oosterburen kozen eerder voor een combinatie van vrachtwagen met aanhanger, maar tegenwoordig is de silo-oplegger voor het vervoer van veevoerders aldaar ook vaak aan te treffen.

Je ziet hier een uit een Kibri kit gebouwd model. Wat opvalt is de cabine die Kibri in de eerste jaren wat “lomp” gevormd had en later verving door een beter gelijkend exemplaar dat hier op het model zit. Opvallend is ook de door mij aangebrachte luchtaanzuigbuis aan de voorkant van de cabine. Dit item was bij Mercedes-Benz een optie op vrachtwagens die in een stoffige omgeving reden.

Volvo F12 silo-oplegger “Peine”

Dit Herpa model is zo gekocht en na het aanbrengen van wat likjes verf om de detaillering wat meer te accentueren zo in de verzamelbak gezet. 

foto: Peine Spedition

Peine Spedition bestaat overigens nog steeds en heeft de hoofdvestiging in Berlijn (www.peine-spedition.de). Ook het uiterlijk van de vrachtwagens is in die ruim 30 jaren niet veel veranderd.

 

Mercedes-Benz NG koelwagen “Herta”

Kibri bracht eind jaren tachtig ineens een vier-as koelwagen onder nummer 10256 uit. Het was een in onze ogen vreemd uitziende vrachtwagen die je in Duitsland en Nederland niet vaak zou tegenkomen. In Zwitserland daarentegen maakten dit soort vrachtwagens gewoon deel uit van het straatbeeld.

Zwitserland had altijd al afwijkende maten en gewichten voor vrachtwagens en bussen. Zo werden op wegen in bergachtige gebieden alleen vrachtwagens met een breedte van 2,3 meter toegelaten. Een vrachtwagen mocht ook niet meer dan 28 ton wegen. Bij Zwitserse transportondernemers was de vier-as solovrachtwagen populair daar deze het maximale GVW mocht wegen en daarbij ook wendbaarder was dan een vrachtwagen met aanhanger.  

Met dit model hoopte Kibri waarschijnlijk meer modelautokitjes bij de Zwitserse hobbyisten af te zetten. Daarvoor combineerde Kibri een bouwkit uit onderdelen van een vier-as Mercedes-Benz chassis-cabine met een middellange koellaadbak die voorheen ook op een drie-as aanhanger of citytrailer gemonteerd werd. Door deze combinatie ontstond een typische Zwitserse vrachtwagen. Daar er al bestaande onderdelen gecombineerd werden, was er wel wat veel ruimte tussen cabine en laadbak. Kibri loste dit op door een groot koelaggregaat tussen beiden te laten monteren.

Ik heb het model zo uit de doos aan de hand van de bouwtekening gebouwd. Bijverpakt was een stickervel met zelfklevende stickers. Er kon gekozen worden uit verschillende opschriften zoals die die op de doos afgebeeld stond: Wiesenhof Hänchen, Nr 1 in Deutschland(?). Mijn keuze viel op Herta, een Duitse vleeswarenfabrikant. Of Herta ook vrachtwagens in Zwitserland had rijden…

Dit waren de eerste vijf vrachtwagens uit verzamelbak 14. De volgende keer nemen we er weer een paar onder de loep.

(Alle foto’s van Bennie van Meurs, tenzij anders vermeld)

Door naar Bennie’s verzamelbak deel 28

Terug naar deel 26