Bennie’s verzamelbakken deel 12

print

“Herinnert u deze nog!”

Deze kreet schalmde vroeger door de radio, wanneer er was afgestemd op Radio Veronica. Met deze jingle werd een wat oudere plaat aangekondigd.

De subtitel van dit verhaal is ook van toepassing op de modelauto’s die ik u in de komende drie delen laat zien. De modelauto’s staan in verzamelbak 20. Verzamelbak 20 zal zo rond 1989/1990 gevuld zijn. De Mercedes SK’88 was net nieuw en de 12 meter lange oplegger was nog gemeengoed. Het was de tijd van de afbrokkeling van het ijzeren gordijn en de eerste modelauto’s naar voorbeelden uit het Oostblok verschijnen in HO.

Krupp Mustang “Schlegel-Bier”
Zoals ik al eerder schreef was het toentertijd mijn intentie om van elke nieuw uitgebracht modelvrachtwagentype in HO er minimaal één aan mijn verzameling toe te voegen. Rond de tijd, dat deze verzamelbak gevuld is, was het aanbod van nieuwe modellen in HO groot. Elke maand verschenen er wel nieuwe modelauto’s bij de verschillende fabrikanten.

Brekina bracht de opvolger van de legendarische Krupp Titan in 1:87 uit. De Krupp Mustang bezat een viercilinder tweetakt dieselmotor die er voor zorgde dat de motorkap een stuk korter dan die van de Titan met zijn zescilinder motor was. Voor veel transporteurs was toch al gebleken dat de Titan veel te zwaar, te lang en te duur was. De Mustang kwam dan ook als geroepen. De 150 pk van de Mustang voldeed dan ook in het toenmalige “Fernverkehr”.

Brekina koos ervoor de tweede versie van de Mustang met afgeplatte voorgrille in 1:87 om te zetten. Deze versie is door Krupp globaal tussen 1955 en 1959 gebouwd.

Het Brekina-model is voorzien van opschriften van de Schlegel brouwerij in Bochum. De Schlegel brouwerij is in 1971 overgenomen door de Dortmunder Union-Schultheiss-Brauerei AG en sinds 1980 wordt er geen Schlegel bier meer gebrouwen.

DAF 95 “Frans Maas Somasi”
In die jaren brachten de gebroeders Luthart regelmatig in eigen beheer ontworpen decals uit. Vaak waren deze geproduceerd bij DMC, maar gaven wel de transportbedrijven uit de regio midden Limburg weer. Een van die sets was aan de bekende firma Frans Maas gelieerd.

Ik kocht de decalset en spoot een DAF 95 van Herpa in de kleuren van Frans Maas. Daar de naam van de Italiaanse partner van Frans Maas, Somasi ook op de decalset voor kwam, koos ik voor een oplegger voor intermodaal vervoer. Deze opleggers waren herkenbaar aan de afgeschuinde zijkanten van de huif zodat er geen problemen zouden voordoen bij het passeren van spoorwegtunnels in de Alpen.


Mijn keuze viel op een oplegger uit het assortiment van Roskopf, die naar voorbeeld van een Franse Fruehauf was. Ook deze oplegger kreeg de kleuren van Frans Maas en na het samenbouwen kwamen de decals er op.

Scania P112H “HH Last”
Elke ombouwer kent dit; er blijven nog wel eens delen van een decalset over. En op deze wijze is deze Scania P112H ook ontstaan. De Scania is samengeteld uit een lagere P cabine die van een kipper van Herpa kwam. Het 6×4 trekkerchassis had eerst ook een andere Scania-cabine, maar ik vond het wel stoer, zo’n drie-as trekker met lage cabine. Daar de meeste drie-as trekkers in Zweden 6×2 aandrijving hebben, koos ik er voor de achterste as van andere wielen te voorzien. De aandrijving voor de achterste as is overigens wel blijven zitten (had ik wel weg moeten halen). Na het lakken in het bekende geel met blauw zijn de decals op de deuren geplakt.

De decals stammen, evenals de lichtbak van het Deense DMC. Overigens bestaat DMC nog steeds en een groot deel van het vroegere assortiment is nog steeds te bestellen. Kijk maar eens op http://www.dmc-decals.dk.

M.A.N 10.212 bakwagen
De eerste grote M.A.N frontstuurvrachtwagen kreeg in Duitsland de bijnaam “Pausbacke” wat staat voor wangen. De naam Pausbacke slaat dan ook op de typische cabinevorm van deze M.A.N.

Brekina bracht deze M.A.N in eerste instantie als losse trekker en in combinatie met opleggers. Ik had nog een laadbak van een Büssing BS16 van Roskopf over en heb deze op het door mijzelf verlengde chassis van de M.A.N gemonteerd. Resultaat was een M.A.N bakwagen met een wat lange wielbasis. Niet echt een schoonheid….

Büssing 8000 S13 “Farbwerke Hoechst AG.”
In de jaren ’50 waren, vooral in Duitsland, vrachtwagens met imposante motorkappen gemeengoed. Toen nog geen probleem want de lengtematen van vrachtwagens waren, nog niet echt vastgelegd. Vrachtwagens met twee aanhangers en een lengte van meer dan 20 meter waren geen uitzondering.

De Büssing 8000 bezat een motorkap van bijna 2 meter lang. U begrijpt dat deze lengte te koste ging van de laadlengte en de wendbaarheid van zo’n Büssing. Op een gegeven moment werden in Duitsland vrachtautocombinaties met meer dan een aanhanger verboden en kozen transporteurs massaal voor grote drie-as aanhangers achter hun toch al niet korte bakwagens. De lengte van zo’n combinatie kon snel oplopen tot 20 meter.

Transporteurs die toch wat meer laadlengte wilden, kozen voor een cabine zonder slaapcabine of met een zogenaamde “Schwalbennest”-slaapcabine. Deze laatste was een kleine slaapcabine die voor een deel in de laadruimte stak. Op onderstaande foto is zo’n slaapcabine in de laadbak goed te zien (foto via http://www.kfz-tech.de/Biblio/Lkw/LkwSchlafkabine1.htm).


Brekina’s Bussing 8000 S13 heeft een voorbeeld met volwaardige slaapcabine. Aan het model is te zien, dat de cabine bijna net zo lang als de laadbak is. Iets wat we nu niet meer kunnen voorstellen.

Midden jaren ’50 kwam er in Duitsland een einde aan dit soort vrachtwagens. De toenmalige Duitse verkeersminister Seebohm wilde de Duitse spoorwegen meer vracht toebedelen en voerde rigoureuze lengte- en gewichtsbeperkingen voor het wegtransport in. Langzaam verdwenen de grote Fernlastwagen van de Duitse wegen om plaats te maken voor lichtere frontstuurvrachtwagens. En dan komen we gelijk bij het volgende model…..

M.A.N 635 “Kühne & Nagel”
Door de door de Duitse regering opgelegde gewicht- en lengtebeperkingen verschenen er kleinere vrachtwagencombinaties die een maximale lengte van 14 meter mochten hebben. Het totaalgewicht van zo’n combinatie mocht de 24 ton niet overtreffen.

Bij M.A.N was de transporteur aangewezen op de M.A.N Kurzhauber, waarbij de motor voor een groot deel in de cabine stond.

Brekina koos voor haar model voor het zwaarste model uit de Kurzhauber-serie, de M.A.N 635 met 6 ton laadvermogen en 135 pk. Dit type werd vanaf 1959 gebouwd.

Beide laatste Brekina-modellen zijn met alleen wat detailverbeteringen in mijn verzamelbak terecht gekomen.

Naar deel 13

Terug naar deel 11