Bennie’s verzamelbakken deel 10

We gaan verder met de volgende zes modelauto’s uit een van mijn verzamelbakken, gevuld in de eerste helft van de jaren ’90.

Ik, Bennie, ben van 1964 en Büssing’s bleven voor mij lang onbekend. Een oom, die een transportbedrijf bezat, had Henschel’s, dus die kende ik wel. Verder spraken mij Scania’s aan, die ik nog wel eens door ons dorp zag rijden. In 1976 ging ik voor het eerst samen met mijn ouders naar Duitsland op vakantie en daar zag ik voor het eerst een Büssing. Het was er zo een in typisch Duits blauw met rood en het maakte op mij geen indruk. Nee, Scania, dat was het want mijn oom had er kort daarvoor enkele aangeschaft.

Later, wat ouder en misschien ook wat wijzer, ben ik met andere ogen naar Büssing’s gaan kijken, vooral toen ik er enkele boeken over gelezen had. Het waren ingenieus ontworpen vrachtwagens met veel comfort voor de chauffeur.

Toen Roskopf de Büssing BS16 in 1:87 uitbracht heb ik er gelijk enkele gekocht. Mooie gedetailleerde modelauto’s. Alleen jammer dat Roskopf maar twee varianten, te weten een bakwagen met huif en een trekker uitbracht. Ik wilde meer uitvoeringen zoals een BS22L, een imposante drie-assige bakwagen met een 320 pk ondervloer turbomotor.

Ombouw bracht uitkomst en de hier afgebeelde Büssing BS22L is door mij samengesteld uit een Roskopf-cabine en voorzijde van het chassis. De achterkant van het chassis en de laadbakken zijn van Herpa en het aanhangerchassis stamt weer van Brekina. De decals had ik ooit gekocht bij Müller uit Essen en deze pasten mooi in de tijdgeest, begin jaren ’70, van dit model.

 

Het was de tijd, dat de eerste AMW-modelauto’s het levenslicht zagen. Vooral de Volvo FH, waarvan het voorbeeld kort daarvoor was uitgebracht, vond ik als AMW-model erg mooi. De Volvo FH was er in die tijd ook van Albedo en van Roco, waarvan die van Roco ook wel mijn goedkeuring kon wegdragen.

Het hier afgebeelde AMW-model vond ik erg mooi bedrukt en was gemaakt naar een Deens voorbeeld. Deense vrachtwagens vond ik gewoon mooi. Ik heb het model wat meer gedetailleerd met wat extra likjes verf aan de naven, raamrubbers en interieur. Nadat de steunpoten van de oplegger wat ingekort waren, de spiegels op de cabine gezet waren kon het model in de verzamelbak.

Deze Mercedes-Benz Sprinter als kleine bus is in mijn verzameling gekomen omdat ik ooit decals voor zo’n busje bij Katjas Truck Design had gekocht. Het bijpassende Sprinter busje had ik er gelijk bij gekocht. Na de juiste laklaag, wat extra details en de decals stond zo een prachtige kleine bus in mijn verzameling. Het voorbeeld reed overigens bij Coblenz Reisen uit Düsseldorf, een firma die nog steeds bestaat.

 

Zoals vele andere modelautoverzamelaars en -ombouwers sprak en spreekt de intussen niet meer bestaande Zweedse firma ASG bij mij ook tot de verbeelding. In die tijd was er in elke verzamelbak wel een geel-blauw model te vinden. Soms als seriemodel, gewoon gekocht of omgebouwd en in de juiste kleuren gelakt.

De Volvo F12-combinatie geladen met containers, is een Albedo-model wat ik in ASG-kleuren heb gelakt. De containers waren al wel in ASG-kleuren kan ik mij nog herinneren. De containers zijn overigens verzwaard met metaal en komen volgens mij uit de modelspoorwereld.

 

De Mercedes-Benz SK’94 was de laatste versie uit de NG-SK-serie zware vrachtwagens die Mercedes-Benz toen al zo’n 20 jaar bouwde. Technisch was de SK’94 al bijna een Actros, die twee jaar later het levenslicht zou zien.

Natuurlijk moest er bij mij ook een SK’94 in mijn verzameling. Ik vond het best een mooie vrachtwagen, vooral de vernieuwde grille. Herpa had ook veel werk van het model gemaakt. De windgeleiders naast de grille waren apart ingezette onderdelen die aan de carrosseriekleur konden worden aangepast. Een klein detail, maar voor die tijd heel apart. Op wat kleine aanpassingen na was het model verder vrijwel gelijk aan de SK’88 die Herpa al jaren maakte. De hier afgebeelde Mercedes-Benz SK’94 met Schmitz Cargobull oplegger is een Herpa-seriemodel. Met wat likjes verf hier en daar heb ik het toch wat saaie model wat opgeleukt.

 

Krupp had vroeger net zoveel mijn interesse als Büssing. Je zag ze vrijwel niet bij ons in de Betuwe. Maar ook bij dit merk geldt dat, na het lezen van wat boeken, mijn interesse was gewekt. De enige Krupp die tot dan in 1:87 te koop was, was die van Wiking met frontstuurcabine. Daarnaast was er de Krupp Titan van Albedo en nog wat ander Krupp-typen van Brekina. De torpedofront-Krupp’s uit de jaren ’60 waren als seriemodel bij geen enkele modelautofabrikant te vinden. Later heeft Brekina deze Krupp in het assortiment opgenomen.

Maar de hier afgebeelde Krupp is gebouwd met behulp van een resin cabine, die ik op een beurs op de kop had getikt. Het betreft hier overigens een cabine naar voorbeeld van de eerste generatie met recht vooruit staande koplampen. Dit was nog uit de tijd dat er Krupp-tweetakt motoren werden gemonteerd. Later, toen de Cummins-motoren in zwang kwamen, waren de koplampen meer in de ronding van de spatborden gemonteerd. Het Brekina-model heeft dit laatste voorbeeld, maar die was er toen nog niet.

Ik heb de Krupp-cabine gemonteerd op een Kibri-chassis en ook de kiepbak behoorde tot deze Kibri-kit. De dikke Kibri-assen heb ik vervangen door styrenen buisjes waardoor de stalen Herpa-assen pasten. De trilex-wielen zijn natuurlijk ook van Herpa. Het model is in groen met rood gelakt, een kleur die vele modelauto’s van mij door de jaren gekregen hebben. De kleuren hebben overigens niets met mijn Spedition Wandt verzameling te maken, want daar was toen nog helemaal geen sprake van.

 

In een volgende aflevering laat ik u de laatste zes modelauto’s uit deze verzamelbak zien.

Naar deel 11

Terug naar deel 9

Laat een antwoord achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.